Zasady funkcjonowania kół łańcuchowych

Koła łańcuchowe stanowią element przekładni łańcuchowej. W praktyce spotyka się koła pojedyncze, podwójne i potrójne, z piastą i otworami pilotującymi. Sprawność każdego układu łańcuchowego zależy od przełożenia, który wylicza się jako iloraz liczby zębów koła napędzanego do liczby zębów koła napędzającego. Dobór przekładni w konkretnym zastosowaniu zależy od charakterystyki napędu oraz charakterystyki napędzanej maszyny, urządzenia i mechanizmu. Zgodnie z innym współczynnikiem, zmniejszenie średnicy koła zredukuje maksymalną zdolność przenoszenia mocy i wpłynie na obciążenie łańcucha.

Zgodnie z zaleceniami, koła łańcuchowe powinny mieć nieparzystą liczbę zębów, a łańcuch powinien posiadać parzystą liczbę podziałek. Minimalna liczba zębów koła zębatego nie powinna być mniejsza niż 17. Jeżeli mamy do czynienia z wysokimi prędkościami lub impulsywnymi obciążeniami, to liczba zębów powinna wynosić co najmniej 25. Kąt opasania mniejszego koła nie powinien być mniejszy niż 120 stopni.

Zgodnie ze wzorami, określającymi moc obliczeniową po uwzględnieniu prędkości obrotowej koła napędzającego, można znaleźć łańcuch odpowiedni dla układu oraz odpowiednie kryteria jego smarowania: ręczne okresowe, kroplowe pomiędzy płytki łańcucha, kąpiel olejowa, natrysk ciśnieniowy oleju. Odpowiedni dobór kół zębatych i łańcucha zapewnia wydłużony okres eksploatacji wszelkich elementów. W przypadku zużycia się łańcucha lub zębatki należy wymienić wszystkie elementy. Łączenie zużytych elementów z nowymi znacznie skraca żywotność łańcucha i kół zębatych.